Ποιές κατηγορίες μονοπατιών έχουμε στην Κύπρο? Ποιός είναι ο βαθμός δυσκολίας τους και τι ακριβώς σημαίνει αυτο? Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ μικρής απόστασης και μεγάλης απόστασης μονοπάτι? Αν όλα αυτά σε προβληματίζουν τότε συνέχισε να διαβάζεις! 🙂
Αν δεν διάβασες το μέρος 1, τότε κάνε κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο Πεζοπορία στην Κύπρο: Τι πρέπει να ξέρεις!
1. Κατηγορίες μονοπατιών
Υπάρχουν δύο είδη/κατηγορίες μονοπατιών, οι οποίες περιγράφονται πιο κάτω:
1.1 Γραμμικό
Στο γραμμικό μονοπάτι ο πεζοπόρος ξεκινά από το αρχικό σημείο, ας το ονομάσουμε σημείο Α, και καταλήγει σε ένα διαφορετικό σημείο, ας το ονομάσουμε σημείο Β. Η απόσταση μεταξύ των δύο σημείων σηματοδοτεί την απόσταση σε χιλιόμετρα του μονοπατιού. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει να επιστρέψεις πίσω στο αρχικό σημείο. Άρα αν ένα γραμμικό μονοπάτι είναι 5 χιλιόμετρα, τότε η πραγματική απόσταση είναι 10 χιλιόμετρα, υπολογίζοντας έτσι και την επιστροφή.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορείς να επιλέξεις να μην κάνεις το ίδιο μονοπάτι για την επιστροφή. Αυτό μπορεί να συμβεί οταν το τέλος του μονοπατιού (σημείο Β) καταλήγει σε ασφαλτομένο ή αγροτικό δρόμο. Σε αυτή την περίπτωση έχεις ένα αυτοκίνητο στην αρχή και ένα στο τέλος έτσι ώστε να κάνεις το μονοπάτι μια φορα. Επιπρόσθετα, αν είσαι έμπειρος/έμπειρη μπορείς να “προσθέσεις” εναλλακτικό μονοπάτι στην επιστροφή, κάνοντας έτσι την διαδρομή κυκλική.
1.2 Κυκλικό
Το κυκλικό μονοπάτι είναι οταν το αρχικό σημείο είναι επίσης και το τέλος του μονοπατιού. Όμως η επιστροφή γινεται απο διαφορετικό μονοπάτι σχηματίζοντας ένα “κύκλο”.
2. Βαθμός δυσκολίας των μονοπατιών
Τα μονοπάτια της φύσης έχουν 3 βαθμούς δυσκολίας και περιγραφονται πιο κάτω:
2.1 Βαθμός δυσκολίας: 1 – Εύκολο
Ένα εύκολο μονοπάτι σημαίνει ότι δεν έχει σημαντική αλλαγή σε υψομετρική διαφορά με ήπιες ή σχεδόν καθόλου κλίση. Επίσης η μορφολογία του εδάφους είναι επίπεδη καθιστώντας το κατάλληλο για όλους.
Η απόσταση φαίνεται μην συμπεριλαμβάνεται στα Κυπριακά κριτήρια που να κατηγοριοποιούν ένα μονοπάτι. Δεν υπάρχει κάποιος χρυσός κανόνας για τον οποίο πρέπει όλοι να ακολουθούμε πιστά. Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένα μονοπάτι εξαρτάται κυρίως από την φυσική κατάσταση του κάθε ανθρώπου. Για να καταλάβουμε ποια είναι η φυσική μας κατάσταση, ξεκινάμε με εύκολα μονοπάτια και ανάλογα με τις αντοχές μας αυθάνουμε την απόσταση όσο βελτιωνόμαστε. Η προσωπική μου γνώμη είναι για αρχή κάνουμε ένα εύκολο μονοπάτι μεταξύ 3-5 χιλιομέτρων στο σύνολο. Εαν αυτά είναι λίγα, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε μέχρι τα 7-10 χιλιόμετρα.
2.2 Βαθμός δυσκολίας: 2 – Μέτριο
Ένα μέτριας δυσκολίας μονοπάτι προυποθέτει ότι ο πεζοπόρος έχει μια καλή φυσική κατάσταση. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό? Σημαίνει ότι γυμναζόμαστε είτε στο σπίτι είτε στο γυμναστήριο για παράδειγμα περπάτημα, τρέξιμο, αερόβιο ή ασκήσεις αντιστάσεων. Αυτό φυσικά δεν σε προετοιμάζει πλήρως, όμως σίγουρα θα σε βοηθήσει. Μονοπάτια με μέτρια δυσκολία εμπεριέχουν ένα ή περισσότερα από τα πιο κάτω:
-
- Αλλαγές στην κλίση, συνεπώς θα έχει ανήφορο ή κατήφορο ή και τα δύο.
- Δύσκολη μορφολογία εδάφους (π.χ. Πετρώδης, ανώμαλο οδόστρωμα ή στενό μονοπάτι) σε κάποιες περιοχές, όπου θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
2.3 Βαθμός δυσκολίας: 3 – Δύσκολο
Τα δύσκολα μονοπάτια προυποθέτουν καλή φυσική κατάσταση αλλά και προηγούμενη εμπειρία πεζοπορίας διαφόρων κατηγοριών. Η γυμναστική από μόνη της δεν θα είναι αρκετή. Μόνο με εμπειρίες από προηγούμενα μονοπάτια και αφού νιώθετε άνετα, τότε μπορείτε να προχωρήσετε σε πιο δύσκολα μονοπάτια. Τέτοια μονοπάτια περιέχουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
-
- Απότομες αλλαγές στην κλίση του εδαφους καθιστώντας το ιδιαίτερα κουραστικό.
- Δύσκολο και απότομο έδαφος
- Μέρος του μονοπατιού μπορεί να μην είναι καθαρισμένο μονοπάτι αλλά μέρος του βουνού με δύσκολη μορφολογία ή να γλιστρά.
- Στενό μονοπάτι όπου η μια πλευρά να βρίσκεται ένας “απότομος” γκρεμός.
- Το Κυπριακό σύστημα βαθμολόγησης δυσκολίας μονοπατιών δεν συμπεριλαμβάνει τον παράγοντα “καιρός”. Ο καιρός μπορεί να αλλάξει την δυσκολία του μονοπατιού από εύκολο, μέτριο ή δύσκολο σε δύσκολο ή πολύ δύσκολο. Για παράδειγμα ένα εύκολο μονοπάτι χωρίς χιόνι γίνεται μέτριας δυσκολίας με χιόνι. Ένα δύσκολο μονοπάτι γίνεται εξαιρετικά δύσκολο μέσα σε καταιγίδα.
3. Μικρές Vs Μεγάλες αποστάσεις πεζοποριών
Κανονικά ένα μονοπάτι μικρής απόστασης υποδηλώνει ότι μπορεί να γίνει μέσα σε μια μέρα. Για τα κυπριακά δεδομένα και για αρχάριους, μια πεζοπορία μικρής διάρκειας μπορεί να είναι μέχρι και 10 χιλιόμετρα.
Μια πεζοπορία μεγάλης απόστασης δεν μπορεί να γίνει σε μία μέρα. Πεζοπορίες μεγάλων αποστάσεων μπορούν να πάρουν απο 2-3 μέρες μέχρι και μερικούς μήνες. Για πεζοπορίες στην Κύπρο όμως, πεζοπορία μεγάλων αποστάσεων κατηγοριοποιούνται αποστάσεις μεγαλύτερες των 10 χιλιομέτρων.
4. Πεζοπορίες ημέρας και πεζοπορίες πολλών ημερών
Η ημερήσια πεζοπορία μπορεί να γίνει μέσα σε μια μέρα. Και πάλι δεν υπάρχει κάποιος χρυσός κανόνας για το πόσο είναι το μέγιστο που μπορεί να περπατήσει κάποιος σε μια μέρα. Εμπειρικά όμως αυτό μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 30 χιλιόμετρα.
Πολυημερη πεζοπορία αναφέρεται σε πεζοπορία μεγάλων αποστάσεων όπου δεν μπορεί να γίνει σε μια μέρα και ο πεζοπόρος κανει απο 15-25 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να ολοκληρώσει το μονοπάτι. Τέτοια μονοπάτια είναι: Ο Γύρος του Mont Blanc (170 χλμ), Camino de Santiago (790 χλμ) ή το Pacific Crest trail (4270 χλμ). Σε αυτές τις περιπτώσεις το μονοπάτι σπάζει σε πιο μικρά και ο πεζοπόρος διανυκτερεύει σε ξενοδοχεία, καταφύγια ή σε κατασκηνωτικό χώρο, όπου την επόμενη μέρα συνεχίζει στο επόμενο κομμάτι του μονοπατιού.
This post is also available in: English (Αγγλικά)